Od hierarchii do turkusu, czyli jak zarządzać w XXI wieku Marek Wzorek

Recenzje książki: Od hierarchii do turkusu, czyli jak zarządzać w XXI wieku (3) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: Spreaker

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Intuicja, dobre wychowanie i szacunek. Często prowadzeni intuicją w oparciu o nasze dobre wychowanie i szacunek do drugiego człowieka i otoczenia, staramy się podejmować właściwe decyzje. Decyzje, które będą przybliżać nas możliwie najkrótszą i najprostszą drogą do założonego celu. Droga jest ważna bo decyduje o tym, czy zainwestowane środki zwrócą się możliwie prędko i z odpowiednią stopą zwrotu. Ale czy najważniejsza? Równie ważne jest też to z kim wybraliśmy się w tę drogę. Wiadomo nie od dziś, że samemu także damy radę, ale wsparcie osób, które mogą nam pomóc jest nie bez znaczenia. To kim się otaczamy, jak dobieramy swoje towarzystwo ma także decydujący wpływ na powodzenie naszych planów. Dlaczego o tym piszę? Gość tego odcinka dokonał transformacji swojego otoczenia. Zupełnie przypadkiem, ale z wielką korzyścią dla przebiegu dalszej kariery zawodowej, ale i własnego rozwoju i pasji. Marek Wzorek w dużym uproszczeniu pracował na budowie. Nic w tym złego. Jako inżynier miał określone zadania i odpowiedzialność. Miał jednak inne marzenia i starał się podążać za nimi. Poszedł na studia MBA wchodząc w nowe środowisko ludzi, którzy zainspirowali go do dalszych działań i samodoskonalenia. Najpierw w obszarach dotyczących technik sprzedaży, a następnie poprzez różne modele zarządzania. Intuicyjnie podejmował działania, które przybliżały go do jego marzeń. Marzeń związanych z samodzielnością, przedsiębiorczością i podejmowaniem decyzji w tych obszarach. Umiejętność dokonywania wyborów jest w takim przypadku kluczowa i to często ona powoduje, czy nasz plan się powiedzie. Im trudniejszy wybór, im większa odpowiedzialność i ryzyko, tym większa satysfakcja w momencie powodzenia. Nie chodzi tu o brawurę i działanie niczym w ruletce. Wyważona analiza i chęć zmierzania w jasno ustalonym kierunku w połączeniu z determinacją, są w stanie wiele zdziałać. Dzisiaj mam dla Was historię człowieka, który zrezygnował z intratnej posady prezesa w dużej organizacji na rzecz rozwijania własnej działalności. Po drodze okazało się, że organizacji turkusowej. Co to jest turkus? Dlaczego turkus? O tym rozmawiałem już z Łukaszem Solarskim w drugim odcinku tego podcastu i serdecznie zapraszam Was do jego posłuchania. Co ciekawe, to fakt, że można na różne sposoby interpretować zarówno ten model zarządzania, jak i możliwości jego zastosowania, czy wdrożenia w niemalże dowolnej organizacji. Pojawia się coraz więcej interesujących książek w tym temacie i Marek jest autorem jednej z nich.

2. Recenzja: Dwanaście pytań Przemek Karczewski

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Nieuchronny kres hierarchii. Recenzja książki “Od hierarchii do turkusu” O tym, że Marek pisze książkę “Od hierarchii do turkusu” dowiedziałem się już jakiś czas temu. Byłem ogromnie ciekaw, w jaki sposób przedstawi temat będący w centrum mojego zainteresowania od dwóch lat. Temat, który podobnie jak u Marka, zapoczątkował u mnie szereg zmian w postrzeganiu siebie, ludzi i świata. Marek podszedł do sprawy w sposób nietypowy, sprawnie mieszając ze sobą konwencję opowieści, elementy biografii, podejście naukowe, praktyczne ćwiczenia, intuicję, własne doświadczenia oraz wywiady z innymi praktykami tworzącymi własne turkusowe organizacje. Głównym bohaterem książki uczynił zmianę. Co z tego wyszło? Zapraszam do lektury. Już na pierwszych stronach książki ‘Od hierarchii do turkusu’ Marek ogłasza swój manifest zawarty w jej tytule. Niczym Hitchcook zaczyna od mocnego uderzenia, aby potem napięcie tylko rosło. Marek twierdzi, że nieuchronnie zbliża się koniec hierarchii będącej zwierzchnictwem człowieka nad człowiekiem i czyni to już w pierwszym rozdziale. Reszta książki jest empirycznym, czasem intuicyjnym, a czasem duchowym potwierdzeniem tej tezy, podobnie jak człowiek jest sumą umysłu, serca i ducha. Poszukując odpowiedzi na pytania w jaki sposób osiągnęliśmy jako ludzie obecny poziom rozwoju oraz w którym kierunku będziemy podążać, Marek prowadzi nas przez poszczególne etapy inspirując się kolorami opisanymi przez Frederica Laloux w książce “Pracować inaczej” oraz korzystając z teorii dynamiki spiralnej C.W. Graves’a. I tak mamy perspektywy podczerwoną, purpurową, czerwoną, bursztynową, pomarańczową, zieloną oraz oczywiście turkusową. incepcja Szczegółowe omówienie każdej z nich Marek rozpoczyna od zaproszenia czytelnika do wczucia się w przedstawioną historię, mającą na celu lepsze zrozumienie danego poziomu. Raz stajemy się młodym biznesmenem, aby zaraz potem przenieść się w mniej lub bardziej odległą historię ludzkiej cywilizacji jako pierwszoplanowy uczestnik opisywanych zdarzeń. Mamy też szanse zasmakować w kosmopolitycznym życiu będąc mieszkańcami Londynu, Sztokholmu, czy obywatelem USA. Zastosowany przez Marka zabieg, wydał mi się z początku dość kontrowersyjny. Dopiero później dostrzegłem jego sens i znaczenie. Opis każdego z poziomów świadomości poprzedzony historyjkami pozwala bowiem lepiej wczuć się czytelnikowi w kluczowe emocje, potrzeby, motywy i wartości jakimi kierują się ich przedstawiciele. To przyda się szczególnie osobom, które nie zetknęły się wcześniej z teorią poziomów świadomości. Wiele już widziałem opracowań na ten temat, ale taki sposób jego przedstawienia jest niezwykle oryginalny i jednocześnie przystępny. Na koniec tej części książki, Marek podkreśla, że każdy kolejny poziom zawiera, uzupełnia i przekracza poprzedni. Zmiana świadomości rozpoczyna się w momencie, gdy nasze potrzeby czy wyzwania nie mogą zostać spełnione przy wykorzystaniu dotychczasowych umiejętności, zasobów, natomiast czas “przechodzenia” do kolejnego jest sprawą indywidualną człowieka. prekursorzy W kolejnym rozdziale “Od hierarchii do turkusu” poświęconym samozarządzaniu, Marek stawia tezę, że konsekwencją hierarchicznego podziału na górę i dół, utrwalanego w społeczeństwie od tysiącleci, są ogromne nierówności społeczne. Eliminacja tego podziału uruchomi proces tworzenia lepszego, bardziej efektywnego sposobu organizowania się ludzi. Poszukując dowodów na poparcie swojej tezy, Marek inspirował się zarówno formami organizacji niektórych gatunków zwierząt, jak i historiami sukcesu konkretnych ludzi i firm. Przytacza przykłady kilkudziesięciu “Bohaterów zmiany” mających swój wkład w ewolucję zarządzania w kierunku partycypacji. Wyróżnia między innymi takie nazwiska jak: Frederick Taylor, Elton Mayo, Bill i Vieve Gore (Ci od Goretex), Peter Drucker, Edwards Deming, Taichi Ohno, Ricardo Semler, Otto Scharmer, Gary Hamel, czy Frederic Laloux. Na podsumowanie Marek zaprasza nas do przeprowadzenia ćwiczenia sprawdzającego poziom samozarządzania i styl zarządzania zespołem. Poza tym, analogicznie do modelu EGO vs ECO Lider, proponuje używanie podobnej klasyfikacji w stosunku do zespołów, firm i całych społeczności. autobiografia Rozdział 4 książki “Od hierarchii do turkusu” w całości poświęcony jest opisowi drogi, którą przeszedł Marek w procesie transformacji w kierunku ECO Lidera. Doskonale podsumowuje ją słowami: Moja historia ma pięć kolorów, toczyła się w czterech typach przywództwa, można ją zamknąć hasłami: “Ucz się od najlepszych” i “Znajdź własną drogę” Droga Marka naznaczona jest bogatymi doświadczeniami z pracy w różnych organizacjach, z różną strukturą, kulturą oraz różnymi typami liderów. Dzięki temu, powoli i stopniowo kształtowała się jego turkusowa świadomość, skutkiem czego są życiowe i zawodowe wybory Marka oraz jego misja. Niebagatelny wpływ na tą drogę miała także fascynacja Marka kulturą wschodu, którą zgłębiał podczas swych licznych podróży do Chin, Nepalu, Indii i Tajlandii. W centralnym miejscu tej drogi stawia następujące słowa wypowiedziane przez swojego mentora, żyjącego ponad 2 i pół tysiąca lat temu chińskiego filozofa Lao Tze: Najlepszym przywódcą jest ten, którego istnienia ludzie nawet nie zauważają; Drugim ten, którego kochają i szanują; Trzecim jest przywódca, którego się boją; Ostatnim ten, którym gardzą i któremu się przeciwstawiają. Gdy brakuje Ci wiary, nikt nie będzie Ci wierny. Światli przywódcy trzymają się na uboczu i oszczędzają słowa. Jeśli spełnią swą powinność i wykonają swe zadanie, ludzie mówią: “sami to zrobiliśmy” LAO TZE To właśnie inspiracja tym cytatem dała początek budowaniu przez Marka świata, w którym turkusowa filozofia odgrywa kluczową rolę wyznaczając jego nową misję życiową. Staje się nią pomaganie liderom i organizacjom w turkusowej transformacji odrzucającej hierarchię na rzecz współpracy, samoorganizacji. W opisie Marka dostrzegam wiele podobieństw do drogi, którą obecnie sam przechodzę. Mam także przekonanie, że nie jesteśmy w tym odosobnieni. Wiele osób doświadcza podobnych refleksji na własnych ścieżkach rozwoju zawodowego, stając pod ścianą zbudowaną przez nieefektywne hierarchie i wyłącznie deklaratywne wartości. Droga, którą przeszedł i opisał w tej książce Marek może z powodzeniem posłużyć im jako inspiracja. zespół Od transformacji jednostki Marek płynnie przechodzi do transformacji zespołów wieszcząc nieuchronnie nadchodzące zmiany, wymuszające dostosowywanie się do nich organizacji. Jako przykład podaje kryptowaluty i Wikipedię, które to zjawiska na trwałe zrewolucjonizowały sposób postrzegania finansów oraz dostępu do wiedzy. Podobnie jak w przypadku lidera, w kolejnym ćwiczeniu Marek zachęca do zweryfikowania typu zespołu, który tworzymy. Bazą jest modyfikacja typów lidera zaproponowana wcześniej. Na podstawie diagnozy możemy określić, czy bliżej naszemu zespołowi do EGO czy ECO teamu. Poza diagnozą Marek proponuje nam coś więcej: swój autorski progam 12-stopniowej drogi do ECO ZESPOŁU, który szczegółowo opisuje w książce. Program składa się z 3 etapów i krok po kroku przeprowadza nas przez proces transformacji. Każdy krok jest przez Marka precyzyjnie wyjaśniony w książce, z zastrzeżeniem, aby nie wdrażać go bez wsparcia doświadczonego trenera. wiele dróg do celu Niewątpliwie ogromną zaletą i jednocześnie wartością “Od hierarchii do turkusu” dla czytelnika jest ukazanie w książce perspektywy 6 różnych organizacji, które wprowadzają turkusowe elementy do swojej działalności. Poznajemy drogę IGUS, SOFTWAREMILL, SPRINGEST, BOLDARE, BT DIUNA oraz firm Rahima BLAKA. Każda z opisanych firm jest inna, co doskonale oddaje istotę turkusu. Nie ma bowiem dwóch takich samych firm turkusowych, ponieważ nie ma jedynego słusznego modelu. To co wyróżnia organizacje turkusowe od tradycyjnych to podejście do człowieka i otaczającej rzeczywistości. Każdą z przedstawionych w książce firm poznajemy z perspektywy rozmowy z jej szefem, założycielem czy właścicielem. Swoimi pytaniami Marek stara się dotrzeć do początków zmiany, jej źródeł i przyczyn. Pyta o drogę, przeszkody, jakie się na niej pojawiają, pozytywne i negatywne skutki zmiany. Najciekawsze jest to, że każda z tych organizacji jest na innym etapie transformacji, kładzie akcenty na inne obszary, stosuje nieco inne narzędzia i wdraża inne procesy. A mimo to, wszystkie są do siebie podobne w kontekście rozumienia roli każdego człowieka w kształtowaniu swojej organizacji. To pokazuje niezwykłą pojemność pojęcia “turkusowe organizacje” oraz udowadnia, że nie ma jednej słusznej drogi. Każdy może iść i idzie swoją własną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb i możliwości. Rozdział 6 jest potężną dawką praktycznej wiedzy ludzi, którzy – mówiąc kolokwialnie – “robią turkus na codzień”. Każda z historii może stanowić także cenne źródło inspiracji dla innych liderów zamierzających rozpocząć swoją własną turkusową drogę. wizja 2.0. Ostateczny kształt tej książki Marek zawdzięcza niefortunnemu zdarzeniu, które przerodziło się w głęboką refleksję na temat całego społeczeństwa i jego przyszłości. Refleksja dała natomiast początek wizji całych społeczeństw funkcjonujących w oparciu o turkusowe wartości. Wizji w moim przekonaniu dość odległej, choć bliskiej mojemu sercu. Zgadzam się z Markiem, że zmiany trzeba zacząć od siebie i, jak mówi profesor A.Blikle “robić turkus 5 metrów wokół siebie”. Jako narzędzie wspierające taką transformację Marek wraz z Mateuszem Żeromskim proponują opracowaną przez siebie metodę ECOSCRUM. Składa się ona z 12 zasad, których implementacja według autorów gwarantuje trwałą zmianę kultury organizacyjnej i satysfakcję klienta. Wynikiem jest dobra współpraca zamiast walki, tak bardzo potrzebna współczesnym społeczeństwom. epilog Ostatni fragment książki, jak pisze Marek, powstał w całości jako efekt jego podświadomości wyrażającej się w snach, przelanych potem na papier. Powracamy w nim do jednego z bohaterów historii z początku książki doświadczającego tym razem głębokiej refleksji i czegoś na kształt transcendentnego przeżycia. Osobiście interpretuję to jako wyraz wizji, pragnień i potrzeb Marka w obszarze turkusowego świata przyszłości, lecz także jako potwierdzenie słuszności obranej drogi. Lane Arye, amerykański psycholog praktykujący w Polsce, twórca metody pracy na marzeniach sennych zwanych PSYCHODRAMĄ uważa, że sny reprezentują nasz nieuświadomiony i często niezrealizowany potencjał. Twierdzi także, że sami nieświadomie tworzymy nasze sny, obsadzając w nich postacie będące w istocie odbiciem nas samych. Czytając ten fragment miałem właśnie takie odczucie, że czytam o Tobie. Marku, popraw mnie, jeśli się mylę. Książka “Od hierarchii do turkusu” to książka inna niż te, które do tej pory przeczytałem na temat turkusowych organizacji. Jest wielowymiarowa pod kątem formy i treści. Bardzo osobista i jednocześnie merytoryczna. Empiryczna i duchowa zarazem. Zawierająca teorię i praktykę, filozofię i ćwiczenia. Idealnie wpisuje się w życiową misję Marka, niosąc kaganek oświaty i inspirując wszystkich, którzy (czasem jeszcze nieświadomie) rozpoczynają swoją przygodę w turkusem. A przede wszystkim doskonale wzbogaca ubogą, póki co ofertę czytelniczą w temacie turkusu. I bez kompleksów może stać na tej samej półce z książkami Laloux, Semlera, Jeznacha czy Blikle.

3. Recenzja: rosnijwsile.pl Marcin

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   raca odgrywa ważną rolę w naszym życiu. Na pracę poświęcamy znaczną część czasu w ciągu dnia. Praca powinna więc dawać nam poczucie satysfakcji i spełnienia. Mimo wysiłku i trudu powinna być bardziej przyjemnością niż udręką. Jednak dla wielu z nas praca częściej kojarzy się z przykrym obowiązkiem i harówką niż z radością, pasją i misją. Czy jesteśmy w stanie zmienić tą sytuację? Czy potrafimy stworzyć o wiele bardziej ekscytujące i przyjazne miejsca pracy? Takie, które są wolne od sztywnej hierarchii, polityki, biurokracji, wewnętrznych przepychanek i kłótni. Miejsce pracy, które nie kojarzy się z ciągłym stresem i nie prowadzi do wypalenia zawodowego. Środowisko, gdzie nasze talenty i potencjał mogą się w pełni rozwijać, a to co robimy jest szanowane i potrzebne. Czy jest możliwe stworzenie organizacji, które uczynią naszą pracę nie tylko produktywną, ale też bardziej sensowną i dającą spełnienie? Dla wielu osób wizja takiego „idealnego” miejsca pracy może brzmieć jak utopia. Jednak, aby osiągnąć sukces we współczesnym świecie, w którym transformacja cyfrowa nabiera tempa, a na rynek pracy wchodzą młode pokolenia coraz bardziej potrzebujemy nowych, radykalnie lepszych sposobów funkcjonowania w organizacjach. Praca przestaje być już tylko miejscem, które ma zapewnić nam środki do życia. W pracy szukamy sensu i spełnienia. Stare metody zarządzania „za pomocą kija i marchewki”, nie sprawdzają się, Opierają się bowiem na wymuszaniu posłuszeństwa i nie wspierają u pracowników poczucia samorealizacji. Marek Wzorek, doświadczony menedżer, coach, przedsiębiorca, autor książki „Od hierarchii do turkusu, czyli jak zarządzać w XXI wieku” uważa, że odpowiedzią na wyzwania jakie stoją przed dzisiejszymi organizacjami może być tzw. „turkusowe zarządzanie”. To sposób działania, który pozwala lepiej współpracować, szybciej kreować wartość, skuteczniej się komunikować oraz tworzyć efektywniejsze i szczęśliwsze miejsca pracy. Wymaga to jednak nowego sposobu myślenia o organizacji i otwartości na zmiany. „NAJWIĘKSZĄ BLOKADĄ PRZED ROZPOCZĘCIEM PROCESU ZMIANY I ROZWOJU DLA ZESPOŁU I ORGANIZACJI JEST IGNORANCJA. CZĘSTO SZEFOM, WŁAŚCICIELOM FIRM, MENEDŻEROM, LIDEROM WYDAJE SIĘ, ŻE ICH ZESPÓŁ LUB ORGANIZACJA DZIAŁA JUŻ IDEALNIE I NIE MA NICZEGO WIĘCEJ, CO MOGLIBY LEPIEJ ZROBIĆ”. – MAREK WZOREK Od hierarchii do turkusu. Jak zarządzać w XXI wieku? Aby lepiej zrozumieć potrzebę zmiany w zarządzaniu obecnymi organizacjami warto „cofnąć się w czasie” i prześledzić jak na przestrzeni wieków ewoluowała ludzka świadomość, sposoby współpracy i modele organizacyjne. Świat podczerwony Jest to najwcześniejszy etap rozwoju człowieka, który obejmuje mniej więcej okres od 100 000 do 50 000 lat p.n.e. W świecie podczerwonym kluczową wartością jest przetrwanie. Świat podczerwony to świat zbieraczy pożywienia i ludzi walczących o przetrwanie. Nie ma jeszcze czegoś takiego jak model organizacyjny. Nie ma starszyzny ani wodza, który przewodziłby grupie, nie występuje hierarchia. W dzisiejszym świecie tylko parę ludzkich społeczności, żyje i funkcjonuje w ten sposób. Świat purpurowy Około 15 000 lat temu, ludzkość zaczęła przechodzić na kolejny etap świadomości. Odpowiada on przejściu od małych rodzinnych grup do plemion o liczebności nieprzekraczającej kilkuset osób. W świecie purpurowym kluczowymi wartościami są to bezpieczeństwo, ochrona, tradycja i rytuały. Świat purpurowy to świat szamanów, duchów i demonów. Na tym etapie świadomości organizacje jeszcze nie istnieją. Rozróżnianie zadań pozostaje znacznie ograniczone. Ewentualnie starszyzna ma „specjalny” status, a co za tym idzie posiada już w pewnym stopniu władzę. Świat czerwony Około 10 000 lat temu wyłoniły się pierwsze formy życia organizacyjnego. W świecie czerwonym kluczowymi wartościami jest to moc, odwaga i siła. W tym świecie musisz być silnym i odważnym, żeby wygrać. Świat czerwony to świat rolników, wojowników i wodzów. Dochodzi do wyłonienia się przywódców rządzących nie tylko setkami, ale tysiącami czy dziesiątkami tysięcy ludzi. Zarządzanie w świecie czerwonym to chaotyczny system sprawowania władzy oparty na sile wodza, przemocy i strachu. Tylko ci, którzy akceptują każdą decyzję zwierzchnika, mają pewne miejsce w grupie. Świat bursztynowy W kolejnym etapie rozwoju nastąpiło przejście od prymatu wodzostwa do koncepcji państwa i cywilizacji. W świecie bursztynowym, który w całej swej pełni nastał około 4000 r. p.n.e. i trwa w wielu miejscach do dziś, powstały ogromne państwa, cywilizacje, instytucje i biurokracja. Jednym z wynalazków ludzkości świata bursztynowego była demokracja. W tym świecie to porządek, autorytet, hierarchia, struktura i konkretny podział na dobro i zło są kluczowymi wartościami. Świat bursztynowy to świat królów, filozofów, generałów, księży i papieży. Obecnie bursztynowe zarządzanie można jeszcze znaleźć w wielu miejscach na świecie. Można je zaobserwować w urzędach, partiach, administracji państwowej czy kościołach. Organizacje opierające się na takim zarządzaniu potrafią dobrze planować średnio- i długoterminowo. Gorzej jednak radzą sobie w konkurowaniu i w szybkim wprowadzaniu zmian. Mają często skostniałe struktury organizacyjne, scentralizowane, w postaci hierarchicznej piramidy. Formalne raportowanie przebiega od podwładnych do szefów. Występuje określony system nagród i kar. Zarządzanie polega na wydawaniu poleceń i na kontroli, aby osiągać odpowiednie wyniki. Świat pomarańczowy Światopogląd na tym etapie jest silnie materialistyczny. Rzeczywiste jest tylko to, co można zobaczyć i dotknąć. Świat w kolorze pomarańczowym zaczął powstawać około 200 lat temu i ten okres trwa do dziś. Kluczowymi wartościami tego świata są niezależność, rywalizacja, celowość i sukces. Do rozwoju świata pomarańczowego przyczyniło się wynalezienie maszyny parowej, mechanizacja i elektryfikacja. Świat pomarańczowy to czas naukowców, inżynierów, marketerów, sprzedawców, przedsiębiorców i prezesów. Czas korporacji, badań, rozwoju, ale też materializmu, kolonizacji i globalizacji. Organizacje, w których dominuje pomarańczowe zarządzanie, potrafią skutecznie konkurować i eliminować konkurencję różnymi sposobami. Organizacja działa niczym maszyna, w której ludzie są „zasobami”, a miarą ich wartości jest użyteczność dla organizacji. W obecnym świecie wiele globalnych korporacji wciąż bazuje w swojej kulturze organizacyjnej na pomarańczowym zarządzaniu. W tym modelu przywództwo jest bardziej zorientowane na wynik niż na ludzi. Świat zielony Obsesja materializmu, społeczna nierówność, utrata ducha wspólnoty spowodowała, że zaczął wyłaniać się świat zielony. Jest on znacznie bardziej wrażliwy na ludzkie emocje i uczucia. W świecie zielonym najważniejsze wartości to równość, idea, wspólnota, dzielenie się i współpraca. Dla ludzi i organizacji działających z tej perspektywy relacje międzyludzkie są ważniejsze od wyników. W „zielonych” organizacjach używa się nowoczesnych narzędzi budowania zespołu, szkoleń, coachingu, integracji i robienia wielu rzeczy razem. Wszystko po to, aby zrealizować inspirujący wspólny cel. Hierarchia się spłaszcza, marginalizuje i jest zastępowana przez współpracę, współtworzenie i samoorganizację. Zielone organizacje uważają swoją społeczną odpowiedzialność (ang. CSR) za integralną część prowadzenia swojej działalności i biznesu. Świat turkusowy Turkusowy świat to nowa filozofia życia i pracy. O turkusowym zarządzaniu i turkusowych organizacjach zrobiło się głośno za sprawą twórcy tej koncepcji Frederica Laloux i jego książki „Pracować inaczej”. Kluczowymi wartościami w świecie turkusowym są rozwój, ewolucja, wiedza, motywacja, inspiracja, holizm. W świecie turkusowym z perspektywy piramidy potrzeb Abrahama Maslowa, została zaspokojona większość potrzeb niższego rzędu (fizjologicznych, bezpieczeństwa, przynależności i uznania) i teraz dąży się w znacznej mierze do zaspokojenia potrzeby samorealizacji. Zarządzanie i organizacje turkusowe. O co w tym chodzi? Organizacje turkusowe przypominają wielokomórkowe organizmy, w których nie ma centralnego sterowania, lecz różniące się funkcjami komórki zlecają sobie wykonywanie zadań. 3 filary turkusowych przedsiębiorstw to: Samoorganizacja — odejście od hierarchicznego sposobu zarządzania na rzecz samoorganizacji, samozarządzania oraz elastycznych systemów współpracy opartych na bliskich relacjach pomiędzy pracownikami. Dążenie do pełni — warunki pracy, w których ludzie mogą czuć się swobodnie i wykorzystywać w pełni swoje mocne strony i potencjał. Środowisko, w którym można być sobą i nie trzeba nikogo udawać. Przestrzeń pracy, która wspiera pracowników w rozwoju i samorealizacji. Ewolucyjny sens istnienia — organizacje turkusowe postrzegane są jako byty posiadające własne życie i poczucie własnego kierunku. Zamiast prób przewidywania i kontrolowania przyszłości członkowie organizacji zapraszani są, żeby wsłuchiwać się z uwagą w to, co się dzieje, i rozumieć, czym chce się stać organizacja oraz jakiemu chce służyć celowi. Przywódcy turkusowych organizacji potrafią być liderami służebnymi. Umieją stwarzać dogodne warunki współpracownikom do rozwoju i dbać o wzrost firmy. Mają zdolność porzucenia własnego ego oraz ambicji na rzecz dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem. Turkusowe zarządzanie opiera się na autonomii w podejmowaniu decyzji, wspieraniu pracowników w odkrywaniu przez nich swoich pasji, coachingu, facylitacji, ale też na nowych, alternatywnych metodach pracy i współpracy. Aby uniknąć chaosu, bałaganu i anarchii, turkusowe organizacje wypracowują konkretne praktyki i metody pozwalające im sprawnie się komunikować oraz podejmować najlepsze decyzje. Uwagi końcowe Jak widać na przestrzeni historii ludzkości nasze podejście do współpracy i modelów działania organizacji ulegało zmianie. W dużej mierze było to związane z dominującym wśród ludzi z danego okresu światopoglądzie. Obecnie coraz więcej współczesnych organizacji stara się podążać w kierunku „turkusowego zarządzania”, dostrzegając wymierne korzyści z takiego sposobu działania. Droga do turkusu nie jest jednak prosta, wymaga cierpliwości i czasu. Konieczne jest zbudowanie zaufania i partnerstwa pomiędzy wszystkimi członkami organizacji. Trzeba odrzucić współzawodnictwo, które niszczy współpracę i partnerstwo. Zrezygnować z hierarchicznej struktury zarządczej, która często tłumi innowacyjność i kreatywność. Porzucić metody „kija i marchewki”. Zamienić ocenianie na docenianie. Kontrolowanie na wspieranie. A to wymaga zmiany podejścia, otwartości umysłu i wysiłku. Aby ułatwić sobie „drogę do turkusu” i dowiedzieć się więcej na temat zarządzania turkusowego warto sięgnąć po książkę Marka Wzorka „Od hierarchii do turkusu, czyli jak zarządzać w XXI wieku„. Marek Wzorek dzieli się w niej swoim praktycznym doświadczeniem. Wskazuje na aktualne potrzeby i oczekiwania rynku, klientów i pracowników. Podpowiada jak organizacje mogą lepiej sprostać aktualnym wyzwaniom, które przed nimi stoją. „Od hierarchii do turkusu, czyli jak zarządzać w XXI wieku” systematyzacje i wzbogaca aktualną wiedzę w temacie turkusowego zarządzania. Razem z książką Frederica Laloux „Pracować inaczej” oraz publikacjami w tym temacie Prof. Andrzeja Jacka Blikle, stanowi doskonałą pomoc dla każdego, komu zależy na bardziej efektywnej współpracy i stworzeniu lepszego środowiska pracy. Szczególnie powinni się z nią zapoznać liderzy, menedżerowie i właściciele firm oraz wszystkie osoby, które interesują się nowoczesnymi metodami zarządzania. Książka ta jest świetną inspiracją do pozytywnej zmiany zarówno w życiu zawodowym jak i osobistym.

więcej recenzji

ukryj recenzje